به نام خدا
........... دست و پا میزنی ، سعی میکنی، خودت خودت را رواندرمانی میکنی ،
حال و هوایت بهتر می شود ، انگار این بار توانسته ای حلقه را بشکنی.......
زمانی میگذرد و تو تحلیل می روی ، تحلیل ، تحلیل ، تحلیل....
تازه می فهمی چیزی به رسیدن دوباره به سر حلقه پوچی نمانده است............
دو دست مشت شده در مقابلت تو را به رقابت می طلبد......
چپ را باز کن
پوچ!
راست را باز کن
پوچ!
دستهای پر به تو نمیرسند و تو نیز به آنها...........
عضلاتت تحلیل می رود و استخوانهایت
اعصابت تحلیل می رود و اراده هایت
آرزوهایت تحلیل می رود و خاطراتت
عمرت و جوانیت و زندگیت
استعدادت و ارزشهایت
...................................................
بهانه ها هنوز قدرت دارند........
چرا بگویی نه به آنکه میگوید: بیا بترکونیم!!!
بیا بریم فضا......................
-------------------------------------------------------------------------------
حال خراب من دگر خرابتر نمی شود...................................................
